Vefa Karanfil - Eşkiya

Niyedir bu önümdeki kâğıttan engel?
Tapılacak bir Allah var,ben ona inanırım.
Niçindir ona verilen bu yüksek değer?
Kefeye koysanız,ben daha ağır basarım.

Gün gelir yargıya hükmeder,
Gün gelir bir örümcek kafalıyı baştacı eder.
İnsan hakları diye birşey varsa ki eğer!
Bu hayat insanca yaşamaya değer.

Bembeyaz düşlerle hayatın kollarına atıldık,
Hangimiz keyfe-keder kara saplandık,
Güldük mü,yoksa hep mi ağla(tıl) dık,
Hak yolunda,hakkımızı aradık ama bulamadık.
Ben ufkumu artık dağlara taşıdım,
Otlar yatağım oldu,gökyüzü yorganım,
Serseri desinler bana,
Varsın eşkiyaya çıksın adım,
Ne aldatırım,ne aldanırım,
Baksanıza;
''Elimi uzatsam sanki güneşi tutacağım''.

Adım eşkiya,soyadım tüfek,
İşim kansızları kana gömmek,
Gözü doymamışı kusturup,fakiri sevindirmek,
N'oldu adamım gözüne çöp mü battı?
Bu yoldan geçmeye yürek ister yürek...