Ümit Bilgin - Adamdan Sayılan Densizin Biri

Adamdan sayılan densizin biri
Kışın ortasında gücük istedi
Çapı çok dar özü ensizin biri
Yalvardı kuzudan cücük istedi

Kahvaltıda peynir börek bal varken
Boğazına diken battı ot yerken
El alem sıcaktan bunaldım derken
Ağustosta tuttu gocuk istedi

Lokantayı restoranı bitirdi
Şaşırdıda gitti bara oturdu
Garson ordan listesini getirdi
Bir çay ile birde cacık istedi

Hesabında hata çıktı arzının
Edasında kusur etmiş farzının
Derken canı tatlı çekti dürzünün
Baklavayla közde sucuk istedi

Bizimkisi düşte gördü darıyı
Definede beğenmedi yarıyı
İsteyerek aldı kısır karıyı
Sıkıştırdı yedi çocuk istedi
Gördüğünden göz kirası alırdı
Nerde lokma görse kırk gün kalırdı
Kapmak için her gün erden gelirdi
Ucundanda olsa acık istedi


Tarlam diye gider konar yakına
Başkasının malı olan ekine
İnat için herk eyledi dikine
Toprağı bırakıp balçık istedi

Adam değil dangalağın derini
Kimselere vermez idi yerini
Yoldaş için güngörmüşten birini
Beğenmedi aklı kaçık istedi

Karartısı kaybolupta yitmedi
Yakın olanın ocağı tütmedi
Garip garip istekleri bitmedi
Bıldırcında bile kılçık istedi

Köylüleri bu dürzüden bıktılar
Akıl için kul Ümidi buldular
Sonra gidip bu namerde daldılar
Utanmadan açık saçık istedi