Sinan Gündoğ - Ben Olaydım İstanbul

Çıkaydım yoluna bir çok sefere,
Ürkseydi bende de onca kefere,
Mazhar olmak için hadis-i Şeriflere,
Surlarında şehit olan Eyüp'ün ben olaydım.

Gideydim dört beş asır öncelerine,
Katılaydım Fatih'in O kutlu seferine,
Çıkaydım surların en uç yerine,
Sancağı diken Hasan'ın ben olaydım.

Kolaymı gemileri dağlardan çekmek,
İnsan üstü birşey böyle cenk etmek,
Bizansı yok edip seni fethetmek,
Fatih'in olmasamda, askerin ben olaydım.

Görülmüş mü tarihte böyle bir destan,
Böyle bir destanı unutmaz cihan,
Analar doğururmu böyle kahraman,
Ruhları şad olsun, tarihin ben olaydım,

İstanbul'um nedendir, niçin hadislerdesin,
Sırrını çözen varmı niye böyle gözdesin,
Nedir senin tılsımın, hala gönüllerdesin,
Kapalı bir kutusun, sırdaşın ben olaydım.

Toprağında yatan onlarca evliyanla,
Gönüllere nur saçan o muhteşem ziyanla, Şaheser camilerin, sarayların bir yana,
Onları inşa eden Sinan'ın ben olaydım.

Gidip göremesekte dergahlarına,
Akşemsettin, Molla Hüsrev gelir aklıma,
Kayıklarla girmesemde, Üsküdarın koylarına,
Azizin, Mahmut'un, Hüdayin ben olaydım.

Hikmetinden sual olmaz, keşke erken doğaydım,
İstanbul'um yoluna bende başı koyaydım,
Fatih'le birlikte Ayasofya'da; namaz kılaydım,
Ne büyük bir şeref ki bu keşke bende olaydım.

Kutsal emanetleri saklarsın Topkapı'nda,
Görmek nasip olmadı, bekledik kapısında,
Görünce oraları Yavuz'la Kanuni gelir aklıma,
Şerefine şeref katan, Sultanların ben olaydım.

Seni sevme sebebim, sevdiklerim sendedir,
Sevdiğimi sevende gönlümde bir yerdedir,
Hayalini kurduklarım sevdiklerimdir,
Keşke bende fethinde baltana sap olaydım.

Kalemim biterde sözlerim bitmez,
Anlatasım çokta, zamanın yetmez,
İstanbul'um sana olan bu özlem dinmez,
İsmini şahlandıran şairin ben olaydım.