Şafak Akat - Ben Ve Gölgem

Gezemez oldum artık sokaklarda
Neden, biliyor musun?
Korkar oldum gölgelerden,
Sen beni unuttuğundan beri.
Eskiden dolaştığımız o sokaklarda
Oturduğumuz o eski, harabe bankta
Artık beraber oturuyorum,
Ben ve gölgem…
Seni senle yaşamak varken,
Kendi gölgemle yaşamak,
Kahrediyor çaresiz yüreğimi…
Çareler bile çaresiz kalıyor,
Sen yanımda olmadığında…
Hatırlıyor musun, tam buracıkta,
Bu bankta, seni öptüğüm ilk anı?
Şimdi dudaklarım yine seni arıyor,
Bulamayacağını bile bile…
Çaresizce oturuyorum bankta,
Ben ona bakıyorum o bana,
Ben ve gölgem…