Perihan Baykal - Kıyım

Sümbül-teber bir coğrafyada
canımı topluyor ibrişim, ahraz
kolcular kol dönüyor yolcular yol
sağum kendime, ah çakaralmaz
çarpıp dönüyor bulutlar sesime

Gez göz arpacık dişe dişbudak
güneşe en yakın göynük sedir
kan pıhtısı en zerrin damarımın

Rahat uyumak yok kana kana uyumak
bir düşe kanmadan uyanmak apansız
bir çocuk bir çocuk bir çocuk daha
ey gözüdoymaz kuyu, karangu ağız!
Yorgunum kırmızıdan kırmızı her
yerde bakır kızılı dövme kan
sesi çocukları çağırıyor oyun-
dan yırtılmış ipek kan&adı Yusuf

Hecelesem adını yağıverecek yağmur
gülü&verecek humusyüzü toprağın
utanacak kente konuk gelen ölüm
kavuşacak bilirim bir dağ bir dağa

Bıraksa yakamı ah bıraksa
yakama taktığım karanfil yakamı
-ah benim şaşkınlığım aymazlığın senin-