Perihan Baykal - Kervan

Peykede kediydi zaman
ah dili pürtüklü bilici, kör bilici
güneşi doldururdu çocuklar ceplerine
kan-portakalı tadında

Çoğalırken yoğalan yol –tırtıklı
bir kervandı uzuyordu durmadan
bolduk, çoktuk, suda sazdık
hem sazdık hem sazak
evelerdeveler irem bağlarını
-o adsız ad kavmi-
yı&kan-portakal tadında
Bir vardı bir yoktu heey
zeytin ağaçlarıyla dolu vadi
şırıl şırıl dereler, bulaklar
bereket köpürten buğday tanesi
-Habil'in kanı düşmeden yere-
a&kan-portakal tadında

Bir kervandı uzuyordu durmadan
ağaçlardan ağaç dallardan dal
küçülüyordu ağaçlar büyüyorduk biz
bin arsız evcikkıran

Ya&kan-portakal tadında