Nazmi Sancar Yıldırım - On'da

Kasım yastır bize…

Takvim on'a vurunca,
Bir sızı kilitlenir yüreğe.
Takvim on'da durunca,
Bir acı yürür toprağa.

Gözlerde yaş var,
Huzurda eğik baş var,
Bitmeyen savaşlar;
Yalnız milletime has,
Kasım, Türk'e hep mi yas?

On'da ölüp bitmişim
On'da kalıp yitmişim,
On'dan önce yiğitmişim,
Sıkmaktan kesildi kas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

Bir yiğit yatar bağrında,
Efelerin kahrında,
Şimdi Tanrı dağında
Tutulmuştur bu yas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

Uyan Başbuğ'um uyan!
Bu muydu gördüğün rüyan,
Kör olmuş şimdi, duyan
Gençliğin değeri mi elmas?
Kasım, Türk'e hep mi yas?

Kahraman soyumun,
Yiğitlikte boyumun,
Bozkurt'tan huyumun,
Mührünü kör acuna bas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?
Bunca verilen canların,
Dökülen al kanların,
Dinmeyen ağrıların,
Gereği bilin ki kısas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

Mustafa Kemâl'in emridir,
Şehitlerin dileğidir,
Verilen emir gereğidir;
Haini acımadan as!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

On Kasım 1938'de duran,
Büyük acı yüreğe vuran,
Ve bütün yurdu saran.
Vazifem, olsun esas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

Hainlikleri görmemişsin,
Dilim yoktur söylemişsin,
Bizi bunlardan bilmişsin,
Yolsuzluk edilen örtbas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

Bir bir tüketilmiş ordun,
Gel gör bu ülkeyi sen kurdun,
Yeter bu kadar durdun,
Bir Kongre daha bekler Sivas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

Gözlerimde yaşım var,
Atam, huzurda eğik başım var,
Vatana faydasız yaşım var,
Gelmezsen bitmez ki kıyas!
Kasım, Türk'e hep mi yas?

10 Kasım 2017 – İstanbul