Mehmet AsLan - Ecel Gelmeden

İkimizin yangını öyle kapılmış ki rüzgara,
Yağmurlar bile fayda etmiyor söndürmeye.
Öyle susamışız ki mutluluğa, kapılmışız umutlara
Seller bile yetmiyor, susuzluğumuzu gidermeye.

Dünya o kadar adileşmiş ki bizlere
İyilik para etmiyor, geçer akçe kötülük.
Kalbim her şeyimdi, onu da verdim sizlere,
Para etmiyor artık ne iyilik ne üstünlük.

Ne yapmak lazım, inan artık bilmiyorum,
Çölleri aşsak terlere, dağları delsek matkaba yazık.
Mendile de yazık, artık gözyaşımı da silmiyorum.
Dünyamızı kararttı hayatta yediğimiz kazık.
Bu Dünya'da bize artık yer yok
Taşınmamız lazım artık bu Dünya'dan,
Belki mutlu oluruz ötede içimizde sevgi çok,
Acele et aşkım uyanmadan rüyadan.

Hazırlan cennet bahçeleri bizi bekliyor,
Acele et, bu Dünya'da zebaniler kapmadan.
Mutluluk orada, pınarlarından şaraplar akıyor,
Hemen gidelim aşkım, kimse bir kötülük yapmadan.

Gidelim aşkım seninle ecel gelmeden ölüme,
Eceli beklersek daha çok çekeceğiz.
Bu Dünya'da zarar gelmeden benim biricik gülüme,
Seninle el ele beraber Cennet'e gideceğiz.