Kudret Kobal - Ağlamak Yok

Ağlamak Yok
Çekip gittin bir gece kaybolmasında
Üçe bölündük eşit olmayan
Sen ben ve biz
Haber alamadık senden
Ya da getirecekler getirmedi
Değişim başladı birden
Biz yemek yemez konuşmaz oldu
Küs gibiyiz
Oturup kaldı duvardaki resmin içinde
Yanında ben diğer yanında bir boşluk sanki sen
Söz vermiştim sana
Söz verdigim gibi aynen
Ağlamak yok
Ama ben kefil değilim bize
Ve işbirlikçisi gözyaşlarıma