Kılıç Keskin - Bilemedim

Sevgili dostum, seni kaybedeli tam üç ay oldu;
Sanki benim içinde zaman orada durdu.
Meğer ne çok alışmışım, üç ay çok uzun sürdü,
Alışamadım yokluğuna, geldi içime bağdaş kurdu.
Meğer dostluk;
Sevgiymiş, saygıymış, fedakarlıkmış, alışkanlıkmış
bilemedim..!

Acı tatlı ne günlerimiz geçti birbirimizi kırmadan,
Günlük dertlerimizi, kederlerimizi paylaştık sıkılmadan,
Neşemiz, sevincimiz, eğlendiğimiz de olurdu bazen,
Geçmiş hayatımız, pişmanlıklarımız, küçük sırlarımız,
Hayallerimiz, hayal kırıklıklarımız, beklentilerimiz
Konumuz olurdu zaman zaman;
Meğer dostluk;
Arkadaşlıkmış, sırdaşlıkmış, anı paylaşmakmış
bilemedim..!

Yeni bir kitap okuduğumda hemen sana koşardım,
Paylaşmak için;
Babanın vefatında üzüldüğünü gördüğümde,
Çok acımıştı içim.
Oğlumun doğumunda gece yarısı aramıştın, Kutlamak için;
Ameliyat olduğumda nasılda koşuşturmuştun,
Kan bulmak için;
Meğer dostluk;
Karşılıklı anlayışmış, sabırmış,
kötü günde yanında olmakmış
Bilemedim..!

Ne kadarda benzerdi dünyaya bakışımız
Hep ezilenin yanındaydı siyasi görüşümüz
Hak, hukuk, akıl ve hoşgörüydü dini inancımız
Özgür, çağdaş, huzurlu ve mutlu bir gelecekti amacımız
Meğer dostluk;
Birlikte savaşsız, barış içinde bir dünya özlemiymiş
Bilemedim..!

Ah dostum ah, kimseleri koyamıyorum yerine
Eşimi, dostumu hatta çocuklarımı bile
Hicranımı anlatamaz, gezdiğimiz yerler gelse dile
Benim için bundan sonrası yaşamak değil, çile
Meğer dostluk;
Başkasının bahçesinde açan dikenli ama güzel bir gülmüş
Bilemedim..!