İsmail Kızılay - Zevk Ve Keder

İçinize işleyen,
Bakışlara kanmayın!
Hiç bir bakış,
Masum değildir!

Bakmayın siz,
Şarkıların,
Romanların,
Şiirlerin,
Anlattığı aşklara!
Onlar,
Olması gerekenleri,
Anlatır!

Bilgeler,
Zevk ile kederin,
Birbirlerine karışmış,
Olduğunu söylerler!
Bazı inalar da var ki,
Hüzne,
Seve seve,
Katlanır be kardeşim!

Ağlamak zevktir,
Kimileri için,
Kimileri için de,
Bulunmaz silah!
Ya ağlayamayanlar için,
Ne söylenir?

Biliyormusun?
Aşkın,
Bilinmez çok,
Kahramanları var!

Sen yuvasız,
Kuşsun oğlum!
Diyardan diyara,
Savrulmak,
Senin yazgın!
Kızarsın,
Üzülürsün,
İsyan edersin!
Sonunda,
Seni dinleyen olmaz da,
Alkolle,
Soğutursun kendini!
Biliyormusun?

Bir yere,
Demir atmak,
Sana göre değil!
Dervişlik,
İğnelerle dolu,
Mindere,
Otutmak gibi,
Be kardeşim!

Günü gelip,
Kutların depreştiğin de,
Senin aklını,
Beğnini,
Rahat bırakmaz da,
Gene yollara düşersin!

Sen yaralı,
Bir kuşsun İsmail!
Adam dediğin,
Ketumdur,
Sende bilirsin!

Bu nedenle,
Lafı ağzından,
Kelpetenle alılar!
Söylemezsin derdini de,
Hiç kimseciklere!
Yarana tuz basar da,
Bir köpek gibi,
Kendince iyi edersin!