İbrahim Coşar - Sükût-u Aşk

Dilime vurdum kelepçe sükûtu giydirdim aşka
Yansa da gönül sarayım eyvahımı göremezsin
Gönül dili başka lehçe hayat dili ise başka
Bin yıl kalsam da hücrende bir ahımı göremezsin

Geç kalınmış bir zamanda çakışınca iki bulut
Şimşeğin çaktığı anda imkânsıza varmış umut
Gece haykırıyor camda ‘unut bu sevdayı unut'
Katilim oldu karanlık sabahımı göremezsin

Bir ucu gönlüne bağlı ayağımdaki zincirin
Yorgun gönlün başı bağlı eli çaresiz fakirin Gönül gözüm sana bağlı azat et beni ey mirim
Sensiz aşk fakiri oldum refahımı göremezsin

Gece baykuşlar mı kondu kırılgan olan düşüme
Kader ayrılığı sundu kırık kanatlı döşüme
Canan aşka isyan sandı bu sevdadan ürküşüme
Pervaneyim dönüyorum cenahımı göremezsin

Dalgalandım da duruldum kör kuyuya düşüyorum
Ateş tahtına kuruldum aşk adına pişiyorum
Coşari'yim artık durdum sükût-u aşk yaşıyorum
Aşk-ı memnuda değilim günahımı göremezsin