Hanifi Kara - Sen

Gönül limanıma ilk demir atan
Geminin kaptanı, sen oldun sen, sen.
Aşkın ateşiyle yakıp, kavuran
En sonunda beni, sen oldun sen, sen.

Özledim ilinin, öyle ki kumun
Mümkünse mezara birlikte gömün
Tepeden tırnağa tüm vücudumun
Kalpte atan kanı, sen oldun sen, sen.

Aşka düşen âşık aşka kanmıyor
Vuslat yoksa, aşk ateşi sönmüyor Saat durmuş sanki dünya dönmüyor
Vaktimin her anı, sen oldun sen, sen.

Bu aşka düşeli, sen sende misin?
Sen sende değil de sen bende misin?
Kara gözlüm bilmem farkında mısın?
Bu Cânân'ın canı, sen oldun sen, sen.

Sevdâ denizine fütursuz daldım
Hem çaldırdım gönlü ve hem de çaldım
Kader böyle imiş nihayet buldum
Gönlümün Sultan'ı, sen oldun sen, sen…