Hande Caner - Havan Bile Olamadım

Seni düşündüm yine her zamanki gibi
Düşüncelerimin bazı yerlerinde gülüyordum

Bazı yerlerinde sebepsiz yere ağlıyordum
Eskiden göz yaşlarımı göstermekten utanan

Kimselerin yanında kolay kolay ağlamayan ben
Şimdi dost oldum bu illetten alenen

Savrulan bir toz zerresi bile rüzgarla esen
Alıp götürüyor beni dalga dalga benden

Yerlerden uçuşa uçuşa havalara kalkan
Sonrada saçlarının arasına arasına dalan

Yada ayaklarının altında yıllarca kalan
Bir toz zerresi bile olamadım sende kalan

Kuşlara bakıp bakıp da nasıl kızdığımı
Kanat çırpıp havalanırken ki o kıskançlığımı

Uçup ta yanına çalamadım aşk makamlarını Şakıyamadım aşk diliyle en güzel şarkıları

Su bile su bile olmak istedim ben
Senin masanda senin bardağında duran

Yada sen uyurken baş ucunda bulunan
Geceleri her uyandığında rüyalardan

Yediğin yemekten yuttuğun her lokmadan
İçin yandığında kavrulduğunda ağzın acıdan

Beni bulsaydı dudakların ben olsaydım soğutan
Havan olsaydım keşke seni yakıp kavuran

Ter içinde bırakıp seni bus bus bunaltan
Yada çok soğuk olup üşütüp üşütüp donduran

Sırf senin yanında senin yörende esen
Pencerenin kenarından ıslık çalarak giren

Her nefeste tarafından içine içine çekilen
Havan bile olamadım daha ben ne diyem.