Gülşen Destanoğlu - Dağıldım

esrik bir gecenin
yalpalayan kadehimdeki
son yudumuyla mı
nezaket kuşanmış bir sesin
titrek ürkekliğindeki
darlanan bir soluğuyla mı

hangi ara

söyle hangi ara sızdın dünyama
ne zamandır kan diye
sen dolanıyorsun damarlarımda

kaburgalarım çatırdıyor
sığamıyorum kendime
dolmuş dolmuş akmamışsın içimde
kanatlandı yürek
bıraksam konacak menziline

oyy sızlıyorum sızım sızım
hayır&sızım

mantığa mağlup savaşım
imkansızım
yine zaman&sızım


kaç puşta haykırdım
kaç zulayı kundakladım

dermansızım

uçsam derim de
kalkmaz kolum kanadım


oyy ben neyleyim
kaç doğrum var ki
kaç yanlışım sileyim

n'olur gel anne
çek beni yine içine
ya doğur yeniden
ya da
bırak öleyim rahminde

dağıldım