Davut Arkan - Ayna

Bu gün bir aynada,gördüm yüzümü
Aradım durdum,kendi özümü
Gözlerim kararmış,yüzümde izler
Kendim duyamadım,kendi sözümü

Gözlerime baktım,beni aradım
Yürüdüm kendime,hep adım adım
Meğer bu ömür,emanet bana
Ne yazık bunca yıl,gezdim oynadım

Aynadaki yüzüm,utandı benden
Oysa biz dost idik,onla eskiden
Şimdi tanışmayan, yabancı gibi
Bakınca utandım,kendi kendimden

Aynalar yalana,itibar etmez
Sen gitmeden seni,bırakıp gitmez
Hayatın kopyası,yansıması bu
Ölmedikçe bu ahval,bir yere gitmez

Oysa masum bir yüz,durur aynada
Sırları gizlerdi,hemen arkada
Ya ben değiştim,bunca senede
Aynalar eskidi,değişti yada
Son bir bakış attım,aynada yüze
Bakınca geliverdik,onla göz göze
İki yabancı gibi,süzdük yüzleri
Hiç gerek kalmadı,kelama söze

Aynada gençliğim,ben başka biri
Bakınca göründü,yüzümün kiri
Değişen benmişim,ayna aynısı
O hala güzeldi,vede çok diri

Sen kimsin der gibi,karşımda durdu
Ne halt yemiş isem,yüzüme vurdu
Utandım kendimden,eğdim başımı
suçumun acısı,beni kavurdu

Benmiydim yoksa o,omu yoksa ben
Soruya cevabı,olmadı bilen
Ayna yerindeydi,yıllardan beri
Anladım gerçeği,bendim eskiyen

Dinin direği namaz,ölürken tutunursun
Namazı kılar isen,ebedi kurtulursun
İnsanın miracıdır,aksatma namazını
Sen ancak namaz ile,doğru yolu bulursun