Celal Soycan - Cemresiz Günlerde XXVIII - Soru

- veysel çolak için-



bir soruluk zamana sığar

gökyüzüne biriken göl

saatinin sabırla unuttuğu

tenha balıklar



bir gerekçe bulunmalı kuyuyla

bakarak ödeşen uğultulu yüze

şivesi soruya çalan öksüze

ikiz anneler doğurmalı


uçuruma sürçtü balkon

eyvaha zaman yok soru sor

diye kundaklayan şehre küsme

ölmek için gurbete don

yutkunsan dinecek kalabalıklar



sorulmaktan yorgun duvarlar

ezberindedir iki yüzlü pencerenin

önce kendini tanır sonra

unutur doğduğu bütün evleri

suyu külle tutuşturan şaman