Ali Turunç - Kafes

Aslında bir kafesin içindeyiz hepimiz.
Kimimizin kafesi daha büyük o kadar.
Bu yüzden özgür sanıyoruz kendimizi.

Hele sen yar...
Konforlu kafesinde
Tünekten tüneğe gezip
Kırılıyorsun gelmeyişime.

Oysa ki,
Aynı kafeste bile değıliz. Halbuki ben,
Kanatlarımı bile açamıyorum.

Ulu bir çınarın üstünde sanma beni.
Daracık kafesimde nefesi dahi zor alıyorum.

Yoksa...
Gökyüzünü gözlerine,
Kanatlarımı gülüşüne feda eder,
Tutsağın olurum gönüllü...