Abdullah Aydın - Hınıs'lım

Yaradana sığınmış aç, susuz, sefil
Kimi, kimsesi yok, perişan Hınıs'lım
Sırf ölmemek için yaşar Hınıs'lım
Kimi, kimsesi yok, perişan Hınıs'lım

Beyinlere demir atmış tembellik
Bir fabrikası yok, almış başını işsizlik
Irgatlık tek meslek, rütbe kölelik
Kimi kimsesi yok, perişan Hınıs'lım

Okumak yok, bihâber Hınıs'lım ilimden
Göz açmak imkansız baskı, zulümden
Bu nasıl özgürlük, beter ölümden
Kimi kimsesi yok, perişan Hınıs'lım
Çeker büyüklerin her tür kahrını
Bal ister, verirler külfet zehrini
İçine akıtır her türlü isyan nehrini
Kimi kimsesi yok, perişan Hınıs'lım

Tarlası çoraktır, harmanı kıtlık!
Bir deri,bir kemik içi dolu hastalık
Gözünüzü açın artık sağlayın birlik
Kimi kimsesi yok, perişan Hınıs'lım

Duyun bu çığlığı, ağalar, beyler
Sorun; açlar ne yer, ne içer, neyler?
Söylesem dokunur,söyleyeceğim sözler
Kimi kimsesi yok, perişan Hınıs'lım