Abdulkadir Çelik - Yalan

Yalan

Gül kokularıyla bezenmiş sahte yüzlerin efendisi yalan
Sinsice yaklaştığın zevk çığlıklarının ardındaki insan
Umut verirken umutsuzluğu yok sayan heyy sen
Yalancı olduğun sahte yüzünde hiç birşey belli olmayan

Eseretimin akşamlardaki büyük siyahlığı, aydınlık özgürlügüm
Sesleniyorum boşluğa beni duyan yanlızlığım
zinciremi vurdun prangayamı yalancı sahte sandığım
Anlamadığım duymadığım seni sana bıraktım

Kalk uyan beni uyandırdığın uykudan varoluş akşamından
Özgürlügüm çiçek açmış sonsuz görkemi ile
Tutamazsın beni tual üzerine çizilmiş imkansız zaman
yalan işte yalan yaşlandıkça bunalan faşist ruhlu insan