Abdulkadir Bakkal - Gel Sevgili

Gel Sevgili

Bir temmuz akşamının
Alaca karanlıgında
Ayın şavkı vuruyor
Penceremin perdesinden

Usul usul girse diyorum içeri
Girmiyor o gizemli peri
Gizemleriyle gizleniyor
Gel artık ey sevgili Özledim seni

Sen kimsin
Nesin necisin bilmiyorum
Gelde bitirelim özlemleri
Her neredeysen
Her kimsen gel artık
Kollarım kolunu
Gözlerim yolunu özlüyor
Gel arttıkkkkkkkkk