Abdulkadir Bakkal - Dünyamı Benim

Dünyamı Benim

Yıkmayın yuvamı benim
Ocağımı söndürmeyin
Bırakın bacamın dumanı
hep tütsün benim

Kaynayan bir tas çorbam var
Bir dilim kuru ekmek parçası
Zehir etmeyin bana
Zindana çevirmeyin dünyamı
Bırakın bahçemdeki gülleri
Koparmayın dalından
Güneşine gölge olmayın
Kesmeyin hayat suyunu
Tomurcuklar saçsınlar

Bırakın kokularını saçsınlar
Etrafı aleme neşret sinler
Daha da güzel eylesinler
Dünyamı, dünyamı benim