Abdulhamit Cemiloğlu - Çağrı

sevgi-aşk imecesine çağrıydı benimki
pişirilecekti sevginin silinmezliği
sunulacaktı mutluluk
ve güneş yapışacaktı
terlerle ıslanacaktık
neleri.. neleri paylaşmayacaktık ki
ama.. ama... ama özledikçe gelmedin
aradım aradım senin nasıl gizlendiğini iyi bilirim
bir sana özgündü öyle gizlenmek
oysa çirkinlikler dinlendirilmeliydi
olanaksızlıkların içinde sevmiştim seni yine de severim... severdim de.. sevmekteyim
beni sen itiyorsun tutsaklığa
(attın-ittin uzaktasın)
gel gel geeeel ama ne olursun gel geeelll
gelmezsen çirkinliklere zincirlersin
(bağladın-zincirledin-attın....)
sevginin imece çağrısı bu
artık sen bilirsin

Hamit Cemiloğlu