Abbas Paksoy - Hasret

Beş, altı, yaşında bir çocuk olup,
Bütün dertlerimi, geriye salıp,
Anamın, sıcak kucağına dalıp,
Cıvıl cıvıl, oynamak istiyorum.

Bir tabak çorbayı, önüme alıp,
Tahta kaşığımla, domdomlar çalıp,
Babamın yorgun, kucağına varıp,
Harıl harıl, oynamak istiyorum.

Sofradakileri, hep lafa sarıp,
Tabaktaki, yemekleri aparıp,
Kardeşlerle, dövüş kavga, koparıp,
Gürül gürül, oynamak istiyorum.

Anama, çimdirme beni dur deyip,
Keten fistanımı, üstüme giyip,
Çalı dibindeki, kumlarda seyip,
Tozlu tozlu, oynamak istiyorum.

Sofu'nun, hayret dutlarına çıkıp,
Arap'ın armutuna, taşı çekip,
Ağılı yarıp, yılan gibi akıp,
Gizli gizli, oynamak istiyorum.

Kafadarlarım, olursa hep kopuk. Ayakta azım Konya, yırtık topuk.
Karlara, vurmak istiyorum tepik.
Vıcır vıcır, oynamak istiyorum.

Çobanlar ile, yelli bel'i gezip.
Oğrun yurtta, azıklarımızı çözüp,
Kuru baş soğanı, yumrukla ezip.
Soya soya, oynamak istiyorum.

Kör ebe'yi, oynardık sine sine.
Tüm davarlar, dıkılırdı ekine.
Bıyıklı gider, zırrıkı dikine.
Koşa koşa, oynamak istiyorum.

Yamalı, bir dilenci sırtı giyip,
Dibi yırtık heybem, işte bu deyip,
Bayram kömbelerini, tek tek yiyip,
Doya doya, oynamak istiyorum.

Çocukluk işte, rüya gibi geçti.
Ak kaderim, kara günleri seçti.
Paksoy'um, zemzem diye, zehir içti.
Güle güle, oynamak istiyorum

.