A Yuksel Şanlıer - Ta Ki Gece Oluncaya Kadar.

yıldızlar yağdı,
gecenin yarısında,gölgelerin arasından,
ıslandık, yastık yorgan beraber,
boncuk,boncuk damlalardan,
hayaller doldurdu karanlık odanın içini,
beni ağlatarak,
acı vererek.

Uçtu gitti uyku,karanlığın içinde
gelecek olamazdı,düşüm,
bu yaştan sonra,
benimkisi korku,
vuslata, teslim olmak korkusu günah korkusu,
bir de, çoluk çocuğun elinde sürünmek,
titredim düşünürken.

birden titredim, terler bastı her yerimi,
yıldızları saydım, ne varsa gökte,
onlar, saymakla bitmiyor ki,
hepsi de üstümde otururlar,
korktum çektim yorganı, yine de uyutmadılar,
tavandan bakıyorlar,çıkar başını diyorlar.
Titriyorum,titriyorum yine.......

ne bildiysem, başladım okumaya,
yine de ne gölgeler, bitiyor ne anılar,
bir okunsa diyorum şu ezan,
bir duyulsa, müezzinin sesi,
o ulvi nida yine bir yayılsa gök yüzünde,
belki biterdi, kalabalık ortaya çıkınca,
içine karışıp giderdi,düşlerim,
ta ki, gece tekrar oluncaya kadar.



6 Nisan 2008-04-06