Mehmet Çoban - Haydi Silkeleyin

Gençlik yıllarımda
Okuduğum bir kitapta
İlginç bir hikâye vardı
Afrika'nın ilkel insanları
Yaşadıkları zorluklara
Açlığa ve sefalete
Hastalıklara ve rezilliklere
Umutsuzca savaş veriyorlardı
Yiyecek ve su bulmak
Hastalıklarla uğraşmak
Çok zor oluyordu
Özellikle salgın hastalıklar
Onları mahvediyordu
Güçlü, dayanıklı olmak
Afrikalı insanların
Yaşam şartlarıydı
Zayıflar ve hastalar
Üstelik yaşlanmışlar
Yaşam zorluklarına karşı
Sürekli kaybediyorlardı
Onlara diğer insanların
Bakması, beslemesi zordu

Küçük bir kabilede
Her yılın bir gününde
Hastaları ve yaşlıları
İnce yüksek ağaçların
Tepelerine tırmandırıyorlar
Tırmanmayı başaramayanlar
Hemen oracıkta öldürülüyorlar
Tırmanabilenlerin durumu
Çok daha zor hale geliyor
Ağaçlara uzun ipler bağlanmış
İnsanlar tepesinde iken
Sürekli ağaçları sallıyorlar
Sallama bir müddet sürüyor
Ağaçların sallanma süresinde
Ağaçta durabilenlere
Bir yıl daha yaşama
Hakları veriliyor
Ağaçtan düşenler ise
Ya düşerken ölüyorlar
Ya da düşerken ölmemişse
Derhal öldürülüyorlar

Onlara göre sadece
Güçlü insanlar yaşar
Öyle ise yaşamak için
Güçlerini ispat etsinler

Uygulamanın mantığını
Din haline getirmişler
Totemlerinin liderliğinde
Büyük bir ibadet şevkiyle
Her yılın belli bir döneminde
İbadetlerini gerçekleştiriyorlar

Hasta ve yaşlı olanlar
Başlarına gelecekleri biliyor
Ama hiç şikâyet etmiyorlar
Çünkü akılları & beyinleri
Çocukluktan itibaren Atalarından gördükleri
İlkel eğitim ve öğretimleri
Bebeklikten itibaren yaşadıkları
Yaptıkları ibadeti kutsallaştırıyor

Ağaçları sallayan gençler
Belki ağacın tepesinde iken
Yaşlı veya hasta babalarını
Hatta annelerini sallıyorlar
Düşenlerin içinde ölenler
Ölmediği için öldürdükleri
Kendi anne ve babaları
Onlar bu uygulamalarıyla
İbadetlerini yapıyorlardı
Onların bireysel
Ve toplumsal yaşamları
Yaşamda ortaya koydukları
Dünya düzenleri böyleydi
Yasaları atalarından
Devir olup gelmişti
Totemleri emrediyor
Onlar ise uyguluyordu

Gençlik yıllarında okuduğum bu anıyı
Ülkemde, emeklilerin maaş kuyruklarını
Hastanelerde, hastaların kuyruklarını
Gördükçe acılar içinde hep hatırlarım

Bana öyle gelir ki,
Sanki ülkemdeki kuyruklar
Afrika'nın o uzun ağaçlarıdır
Kuyruklara dayanabilenler
Yaşamlarını sürdürebilirler
Dayanamayanlar ise
Ya kuyruklarda ölürler
Ya da yetersizlikten ölürler

Ülkemde de
Afrika'nın ilkel
Kabilesinin mantığı
Yaşar yaşamın özünde
Hem de aynı şekilde
Çağdaşlık ve modernlik adına
Çağdaş ve modern bir ülkede
Olanakların olduğu dönemde

Afrikalının mantığı yatar
Ve sadece güçlüler yaşar

Zayıflar, hastalar çıkın ağaçlara
Silkeleyecekler & silkeleneceksiniz
Dayanabilirseniz hakkınız var yaşamaya

Ama bir farkla,
Yılda birdi silkeleme Afrika'da
Ülkemde ise, her günde her ayda

Duyuyor muyum & musunuz?
Ülkemin güçlülerinin sesini
Birbirlerine sesleniyorlar.

Haydi silkeleyin! ..